Hallo Allemaal

Het is weer tijd voor een berichtje uit Canada, inmiddels ben ik ruim 2 weken op Ravenheart en ik heb het prima naar mijn zin. Carol is erg vriendelijk en laat ons vrij in welke klusjes we willen doen. Overdag gaat Carol aan het werk in Homboldt en blijven wij thuis en gaan aan de slag met onze klusjes, wij zijn Sandra uit Duitsland en Veronic van Quebec en ik. Sandra is helemaal weg van de grasmaaier waarop ze rond crossen en Veronic loopt rond met de grastrimmer. Ik heb inmiddels de veranda tot mijn project gebombardeerd.

De veranda moet nodig geschilderd worden zo ook de kozijnen en om alles wat meer op te vrolijken ga ik op zoek naar een mooie schildering voor op de vloer. Carol is artistiek ingesteld en vind het prima als ik hiermee aan de slag ga. Het wordt een afbeelding van de zeven chakra's die ik op internet gevonden heb. Nadat ik het hele dek een andere kleur gegeven heb kan ik de tekening maken om deze daarna in te kleuren met verf. Het is lang geleden dat ik op deze manier creatief bezig bengeweest en ik was vergeten hoe leuk het was. Als ik eenmaal aan het schilderen ben vliegt de tijd voorbij en wil ik bijna niet stoppen om wat te eten. Ik ben er dan ook een paar dagen zoet mee maar het resultaat mag er wezen al zeg ik het zelf.

Maar voordat ik met al het schilderen kan beginnen moeten toch wat verzinnen om de muggen en paardevliegen op een afstand te houden zodat we in de avond ongestoord op de veranda kunnen zitten en ik een beetje rust heb tijdens het schilderennatuurlijk.Er is een groot raam en de ingang van de veranda willen we afdekken met een scherm om de vliegen buiten te houden. In de garage van Carol vinden we een oude tent die we hiervoor kunnen gebruiken. Met behulp van een zeer oude naaimachine bijna antiek volgens mijmaar werkt prima knutsel ik wat schermen in mekaar.Een scherm voor het raam en de andere compleet met deuropening gemaakt van ritsen zodat het net is of je aan het camperen bent, voor de ingang van de veranda.

In de keuken hebben Sandra en ik ons eigen internet café gecreëerd, we zitten geregeld aan de keuken tafel met onze laptop en wireless internet aansluiting. En wat is een café zonder koffie, thee en natuurlijk de muffins, oatmeal cookies en cinnamon buns.Omdat ik lange tijd geen oven heb gehad vind ik het erg leuk om allerlei recepten uit de oven te proberen en ben ik regelmatig de bovengenoemde lekkernijen aan het uit proberen. Tot grote vreugde van de rest in het huis, alleen mag ik niet te veel bakken omdat ze er moeilijk van af kunnen blijven.

In de ochtend als ik op sta ga ik eerst met de honden naar buiten een rondje hardlopend, wandelen of op de fiets ten minste als we geen lekke band hebben. Daarna zet ik een pot koffie en komt langzaan aan iedereen uit bed en is het internetcafé geopend. Na een laat ontbijt met toast of pancakes (die ik ook niet al te vaak mag bakken omdat de dames niet te veel willen aankomen) gaan we aan het werk. Hetzij in de tuin onkruid wieden, grasmaaien of schilderen.

O, ja en voor ik het vergeet te vertellen.... ik heb een nieuwe vriend, hij heet Charlie heeft blond haar en bruine ogen enloopt op vier poten, het iséén van de honden en is helemaal gekop mij.Charlie is helemaal gewend aan de routine in de ochtend en ligt dan ook boven in de hal voor mijn deur te wachten tot ik uit bed kom voor de wandeling.Hij mag eigenlijk niet boven komen maar zodra de deur open gaat rolt hij op zijn rug met 4 poten in de lucht en kijkt me kwispelend aan of hij wil zeggen 'goedemorgen, ik ben zo blij je te zien... gaan we nu naar buiten???.Tijdens de wandeling rennen de honden erop los en Charlie springt in elke plas met wat water die we tegen komen en dat zijn er nogal wat. Daarna is hij zwart in plaats van wit van al de modder en moet hij buiten blijven met als gevolg dat hij voor de deur zit te piepen en te pruilen tot hij weer naar binnen mag. Als hij dan weer naar binnen magkomt hij onder detafel aan mijn voeten liggen. Zodra ik opsta sta, staat hij opom tekijken wat ik ga doen en loopt me achterna, zodra ik buiten aan de slag ga, gaat hij mee om ergens buurt te gaanliggen en me in de gaten te houden. Ik kan van alles met hem doen het maakt hem allemaal niets uit, als ik op het gras in de zon ga liggen komt hij het liefst half boven op me liggen of strak naast mij.

Inmiddels weet ik ook hoe het is om met strobalen rond te sjouwen, afgelopen week kregen we zo'n 300 balen stro die vanaf de trailer in de schuur gestapeld moesten worden. Dit is alvast de voorraad stro voor de paarden voor de wintermaanden als hier een dik pak sneeuw ligt en de temperatuur daalt tot - 30 graden. Je bent er even wel zoet mee, het stapelen van al het stro vooral als je maar met 4 man(vrouw) sterk bent maar gelukkig hoeven we het niet op zolder op te stapelen. Tijdens het inruimen van de schuur vind Sandra een dode slang (zonder hoofd)tussen het stro en moeten er even wat gekke foto's gemaakt worden. Sandra is namelijk nogal van de gekke foto's maken. Na een paar uur zwoegen hebben we alles in de in de schuur en zijn we toe aan een koud biertje maar na een half uurtje zijn we de muggen al aardig zat en begint het stof van het stro toch wel heel ergte jeuken.

Op zondag besloten Sandra en ik dat het tijd was om er eens op uit te trekken. We besloten naar Manitou Beach te rijden een zoutwater meer een uur van Humboldt vandaan. Het is een meer wat voor 91 % uit water bestaat en 10% meer zwaartekracht heeft dan gewoon water en door de het zoutgehalte en de mineralen blijf je drijven dus vergelijkbaar met de zwarte zee. Het meer ligt in een prachtig vallei maar op een of andere manier kunnen we het strand niet vinden. We komen er al gauw achter dat ook hier de hoeveelheid regen van de afgelopen maanden zijn tol heeft geëist, het waterpeil is zo hoog dat er strand overgebleven is. Er zijn dan ook niet veel toeristen en maar een paar mensen zijn gaan zwemmen/drijven in het water. Het water ziet er nieterg aantrekkelijk uit omdat langs kant veel algengroei is maar daar tussen kan je wel zien dat het water erg helder is.Afijn we hebben genoeg te kletsen en hebben een leuke dag gehad ondanks dat het toch wel erg warm in de auto was.

Hoewel ik het nog steeds prima naar mijn zin hebga ik toch langzaam toch maar eens bedenken waar mijn volgende stop zal zijn maar ik heb geen haast en ik zie wel welke kant de wind op waait.

Groetjes allemaal en tot hores, Gabriëlle