Hallo Allemaal

Hier weer een berichtje van de andere kant van de oceaan. Eens kijken de laatste keer was ik nog in Canmore... of nee ik had nog niet verteld over Canmore. Dat plaatsje doet me denken aan Jasper het is wel wat toeristisch maar niet overdreven veel en het heeft een gemoedelijke sfeer. Hoewel jehier nog steeds in de lijnvan de Rockey Mountains bentgaat het geleidelijk over in Kananaskis country. De bergen mijn minder rotsachtig en groener maar fantastische wanden voor bergbeklimmen wat hier ook erg veel gedaan wordt. Wederom ga ik weer aan de wandel, nu met mijn nieuwe schoenen waar ik erg blij mee ben. De afdaling van deze route gaat erg stijl naar beneden en ik heb nu veel meer grip. Stokken voor nordik walking zouden geen overbodige luxe zijn op de routes waar ik vaak op beland een overweging waardom aan te schaffen in ieder geval. Het weer laat me echter wat in de steek en het blijft wat regenachtig en erg wisselvallig waardoor je liever niet het risico neemt een lange wandeling te maken in de bergen zeker niet als je er alleen op uittrekt. Het weer in de bergen kan zo enorm omslaan dat je vetrekt op een zonnige dag en eindigt in een heftige regenstorm of sneeuwbui.Dus ga ik wat toeren in de auto en door de conditie van de gravelweg ben ik gedwongen rustig aan te rijden wat absoluut geen straf is want de omgeving is fantastisch vooral door speling van zonneschijn afgewisseld met donkere wolken en blauwe lucht.

Afijn, na een paar dagen ga ik verder richting Saskatchewan. Op internet had ik het één en ander gelezen over Lake Diefenbaker wat ook wel de parel van Saskatchewan genoemd wordt en dat zag er erg mooi uit. Omdat de afstand tussen Canmore en Lake Diefenbaker te groot is voor 1 dag rijden dacht ik een tussenstop te maken in Drumheller. Drumheller staat bekend om de dinosaurussen, de hoodoos en de vallei waarin het gelegen is. De vallei is typerend omdat deze ontstaan is in de ijstijd en hoodoos zijn paddenstoelachtige rotsformaties ontstaan door wind en water. Eenmaal in Drumheller kwam ik erachter dat ik maar 1 uur rijden van mijn vriendin in Stettler was en ben ik daar dus nog weereen paar dagenop bezoek geweest. Ze was de volgende twee dagen vrij dus dat kwam mooi uit. Waarop zij bedacht, dathetwel een mooie gelegenheid was om de veranda te gaan schilderen. De verf begon al aardig af te bladeren en dus moest er eerst geschuurd worden. Op een gegeven moment ben Ikbegonnenmet een staalborstel, het is even pittig maar het moet toch gebeuren. Ik kan je wel vertellen daarna hoef je niet meer naar de sportschool. Maar de buurman had gezien waar ik mee bezig was en kreeg medelijden, hij bood aan de veranda met een machine te schuren, dus de volgende morgen had hij het hele dek in nog geen 15 minuten geschuurd... dat scheelt een hoop werk ..... misschien toch maar naar de sortschool.Die dag hebben we het dek twee keer in de verf kunnen zetten wat ik in de eerste instantie niet gedacht had en is enorm opgeknapt.

Die zondag zijn we bij vrienden de voetbal wezen kijken en ik moet eerlijk zeggen dat ik voor 2 weken terug niet eens wist dat de Nederlanders zo goed speelden.Het huis washuis vol met grotendeels Nederlanders in Oranjeinafwachting van de wedstrijd. En natuurlijk hadden wij ook gehoord van de inktvis in Duitsland die voorspeld had dat Spanje zou winnen. Wie komt er op het idee om een inktvis te vragen wie de wedstrijd in de wereldcup gaat winnen??????Nou ja, over de wedstijd hoef ik niets te vertellen, helaas ze hebben niet gewonnen maar 3 x is scheepsrecht dus als ze weer in de finale komen gaan wewinnen..... toch. Afijn, ondanks dat de we de wedstrijd niet gewonnen hebben was het toch gezellig, iedereen had wat lekkers meegenomen en er was meer dan genoeg.

Maandag ben ik weer verder gegaan, nu dan toch naar Lake Diefenbaker een groot meer (2 km breed en ongeveer 225 km lang) met kleine plaatsjes eromheen en verschillende provinciale parken. Ze hadden me al wel gewaarschuwd dat Saskatchewan saai is in vergelijking met de andere provincies. Het is enorm uigestrekt met veel landbouw en weinig bomen. Het doet een beetje denken aan de polder maar dan wat heuvelachtiger, je kunt kilometers ver kijken maar heeft zijn charme.Het was een warme dag en dan moet je voldoende drinken vooral als je geen airco maar arko (alle raampjes kunnen open) in de auto hebt. Tja, en dan moet je ook af en toe naar de wc maar als er geen boompjes langs de weg staan en de volgende plaats een kleine 80 km verderop is dan is toch wat minder ontspannen rijden. Je kunt wel begrijpen dat ik erg blij was toen ik eenmaal bij een tankstation even naar binnen kon.

Geleidelijk komt er meer bewolking en de weersverwachtingen zijn niet al te best kans op onweer hagel en windstoten, dus ik besluit maar naar een motel te gaan in plaats van te kamperen in mijn tentje. Bij het motel raak ik aan de praat met 4 man die meedoen aan een golf toernooi. Toen ze erachter kwamen dat ik Nederlander werd ik nog net niet gecondoleerd maar wel meelevend gevraagd hoe het met me was.

De volgende dag rijd ik naar Douglas provincial park waar ik mijn tentje opzet en eens ga kijken bij het plaatsje Elbow wat omschreven wordt al klein toeristisch bruisend dorpje.Nou dat bruisende kan je wel weglaten, klein jazeker de golfbaan is bijna net zo groot als de plaats zelf.... Nou ja dat is misschien wat overdreven maar toch. Later blijkt dat die plaatsjes vooral vanaf woensdag tot en met het weekend erg levendig zijn.

Het weer zit nog steeds niet erg mee het waait hard maar het is niet koud dus ik rijd verder naar Gardiner Dam en indrukwekkend geheel,het is wereld grootste met aarde gevulde dam en zeker 2/3 van Saskatchewan krijgt zijn elektriciteit via deze generators. Maar dan begint het toch te regenen en breng ik de avond in de auto/tent door. Gelukkig blijft alles in de tent droog en kan ik hem de volgende dag redelijk droog inpakken. Ik rijd door naar Outlook waar de langste voetgangersbrug (ruim 1 km) over de zuid Saskatchewan rivier gaat wat je een prachtig uitzicht geeft. Ik heb mijn tentje weer opgezet en ga de skytrail bekijken het is zowaar mooiwaardoor ik een goed uitzicht over de rivier hebmaar helaas door de hoeveelheid regen staat het water zo hoog dat er geen strandjes meer is.

De volgende dag pak ik mijn spulletjes bij elkaar en ga op weg naar mijn nieuwe gastgezin in Humboldt. Carol is de eigenaar vaneen boerderij met een groot stuk land, ze heeft 2 paarden 3 pony's en een minipaartje, heel erg grappig maar erg ondeugend. Verder heeft ze twee honden en twee katten. De boerderij heet Ravenheart en is een retraitecentrum waar verschillende workshops gegeven worden. (http://www.ravenheartfarms.com/) Carol zegt niet echt wat we moeten doen, er is momenteel nog een helper in huis haar naam is Sandra. Maar er zijn genoeg klusjes zoals grasmaaien, onkruid wieden, het vrij maken van wandelroutes, verzamelen van brandhout etc. Ze geeft wel aan wat prioriteit heeft maar we zijn vrij om onze eigen tijd in te vullen, allemaal heel ontspannen. Zo hebben we gisterendeelgenomen aan een van haar workshop waarin je met de paarden werkt, omdat paarden heel gevoelig zijn voor emoties van mensen fungeren ze als een spiegel wat erg interessant en leerzaam is. Wederom heb ik het weer goed getroffen en kan ik hier wel een tijdje vertoeven.

Tot zover weer mijn verhaal, groetjes en tot hores, Gabriëlle