Hallo Allemaal

Hier weer een berichtje van Greengrove Treefarm, ik ben hier alweer 2 weken en ondanks het typische huishouden waar ik in terecht ben gekomen waar even aan moest wennen heb ik het toch aardig naar mijn zin. Beneden in de kelder is een Saloon geheel in country stijl compleet met houten klapdeurtjes, een kast waarin een verzameling geweren achter traliewerk ten toon gesteld staat en een houten bar met barkrukken ook geheel in country stijl. Verder staat er beneden een pooltafel en staat er boven een jukebox die zodra je hem aan zet de muziek ook buiten te horen is. Inmiddels is een van de helpers weer naar huis gegaan en zijn er twee Duitse helpers voor in de plaats gekomen. De afgelopen dagen is het weer beter geweest waardoor we buiten konden bbq-en waarbij dan ook de nodige vrienden bij worden uitgenodigd. Hiervoor heb ik een aardappelsalade, rijstsalade en kruidenboter gemaakt wat goed in de smaak viel. En omdat het brood bijna op was heb ik brood gebakken wat al lange tijd niet meer gedaan heb en zowaar goed gelukt is.

En in plaats van bomen potten leer ik nu bomen te snoeien, wat wel leuk is voor de afwisseling en het schijnt dat ik het aardig goed oppak en Pat vertelt me dan ook dat hij aardig onder de indruk is en met al dat koken en werken hoor ik nu weer dezelfde geluiden als bij Jackie en Douglas. 'We laten je niet gaan en als dan toch zo nodig naar de oostkust wil dan doe dat maar als je maar weer terug komt' Pat heeft me zelfs een betaalde baan aangeboden mocht ik na het reizen terug willen komen, wat natuurlijk altijd mooi meegenomen is en ik zeker in mijn achterhoofd zal houden.

Afgelopen weekend zijn we naar de plaatselijke Rodeo geweest, iets wat je zeker een keer moet meemaken als je in Alberta bent. Zo zijn er verschillende onderdelen het zo lang mogelijk op een stier zitten of op een bokkend paard, lasso werpen en ook onderdelen voor kinderen met pony's of schapen. Zo moesten drie kinderen van ongeveer 10/12 jaar een pony vangen, vasthouden en één van hen moet zo lang mogelijk op zijn rug blijven zitten. Het grootste en populairste onderdeel is natuurlijk zo lang mogelijk op een bokkend paard zitten minimaal 8 seconden om precies te zijn. Hiervoor worden punten gegeven waarbij gekeken word naar uiteraard de tijd maar ook de moeilijkheidsgraad, de houding van de ruiter, de houding van de benen en of er met één hand wordt gereden, de andere hand moet zo hoog mogelijk in de lucht gehouden worden zover ik het tenminste allemaal begrepen heb. Zo worden er veel plaatselijk rodeo's gehouden waar leuke geld prijzen mee te verdienen valt en de beste van deze rodeo's gaan weer naar grotere rodeo's en de laatste en grootste word aan het eind van het seizoen in Las Vegas gehouden.

Afijn, er zijn evenveel paarden als rijders, de rijders trekken een nummer waarmee ze een willekeurig paard krijgen. Door een band voor de achterbenen bij de lies strak aan te binden gaat het paard bokken en zal het proberen de band los te trappen. Verder gebruiken ze een zadel wat met twee banden word vastgebonden en waarvan de achterste ook strak aangebonden wordt. Zodra het paard en rijder aan de beurt zijn wordt het in ruimte aangrenzend van de ring opgesloten. De banden worden strak aangetrokken en de rijder neemt plaats in het zadel, het hek klapt opengetrokken en de tijd gaat lopen. Er staan twee juryleden in de ring en 3 andere ruiters. De 3 andere ruiters helpen de ruiter van het bokkende paard af zodra de bel is gegaan door er naast te gaan rijden waardoor deze over kan springen op het andere paard. En ze springen in zodra de ruiter van het paard is gevallen natuurlijk. Het bokkende paard wordt zo snel mogelijk gevangen en de strakke banden worden zo snel mogelijk losgemaakt waardoor de stress voor het paard een stuk minder is. Het is een sport die niet door ieder paarden liefhebber gewaardeerd wordt wat ik ook wel kan begrijpen als ik het zo allemaal bekijk omdat het behoorlijk stressvol is voor de paarden. En het is een sport waarbij de rijder het nodige risico loopt.

Afijn, rondom de rodeo staan voldoende kraampjes waar hamburgers, gefrituurde uienringen, zoete donuts en andere snacks verkocht worden en verder worden er verschillende loten verkocht voor goede doelen waarmee men verschillende prijzen kan winnen. De rode duurt twee dagen en de laatste dag wordt afgesloten met een dansfeest met live muziek country muziek natuurlijk. Eén rodeo avond was voor ons echter wel genoeg en de volgende avond hebben we dan ook lekker de bbq opgestookt met een gezellig kampvuur.

Naast het werk help ik Anita met het voeren van de paarden, zoals ik al verteld had hebben ze hier een kleine 50 paarden Ze zijn verdeeld in verschillende groepen, de mannetjes lopen door de boomgaard waar ook veel open velden zijn veel gras, deze krijgen geen extra voer. Dan heb je de merries met hun veulens deze lopen in een ander deel van de kwekerij met daarbij een grote weide voor het huis deze krijgen nu wel extra voer. Het voer wordt in kleine hoopjes op de grond verdeeld zodat ze niet allemaal van een grote hoop moeten eten want dan wordt het vechten en krijgt niet iedereen voldoende te eten.

Afijn, als al het eten verdeeld is moeten de paarden opgehaald worden. Wat op zich wel leuk is maar als ze helemaal aan het eind van de kwekerij staan dan is het een ander verhaal. Dan is het namelijk al gauw 10 minuten lopen voor je ze gevonden hebt. Nu kan ik wel fluiten maar niet zo hard dat ze me op grote afstand horen. Maar als ze je dan eenmaal in de gaten hebben dan komen ze met de hele horde aan galopperen wat wel indrukwekkend is omdat je soms vlak langs je heen komen. De veulentjes (7 in totaal) zijn nog wat schuw en blijven nog wat uit de buurt maar de rest is nieuwsgierig genoeg om dichtbij te komen. Dan is er nog een groep met 2 jaar oude paarden die extra bijgevoerd wordt maar deze staan in een wat kleinere weid wat meer overzichtelijk is en de paarden hebben je dan al snel genoeg in de gaten als je met het voer bezig bent. En dan het laatste groepje is het groepje werkpaarden wat die te berijden zijn. Niet alle paarden die hier rondlopen zijn namelijk gewend om bereden te worden.

Dus Teun, Anita zegt dat je altijd van harte welkom bent om hier heen te komen om haar te helpen met de paarden, je zal met open armen ontvangen worden omdat Anita naast het werk niet veel tijd heeft voor de paarden. En momenteel hebben ze niet veel helpers die ervaring hebben met paarden.

Hoe lang hier zal blijven weet ik nog niet maar Pat liet me vandaag weten dat ik een jaar opzegtermijn heb, dan kunnen ze een beetje aan het idee wennen. Waarschijnlijk ga ik voor een paar dagen naar Jasper en daarna richting Saskatchewan. Maar daar ben ik nog niet helemaal over uit.

Tot zover mijn verslagje, groetjes en tot schrijfs, Gabriëlle