Hallo Allemaal

Tegen de tijd dat mensen mij gaan mailen met de vraag hoe is het en we hebben al een tijdje niets gehoord, dan wordt het tijd voor een kleine update. Waar zal ik eens beginnen... Ik heb een autootje, yippeeeeeee. Een groene volkwagen golf, toch een europese auto maar wel een automaat en dat is even wennen maar hij rijd prima. De verzekering voor een jaarwas bijna net zo veel als de prijs van de auto.Je koopt hier namelijk een verzekering voor 1 jaar of korter maar langer kan niet en daarbij krijg je dan de nummerplaten die gaan nietsamen met de auto. Daarnamoet je de verzekering ieder jaar verlengen metmax 1 jaar. En aangezien ik hier nog geen no-claim heb opgebouwd betaal je de volle pond. Nou ja dat is niet anders, maarde reis kan beginnen!!!!!!

Dus ben ik een paar dagen naar Vancouver island geweest. Ik blijf nog een paar dagen bij Jackie en Doug en daarna reis ik verder door Britisch Colombia naar Alberta. En dat gedeelte ben ik nu een beetje aan het uitstippelen.

Maar Vancouver island, vanaf Fanny Bay (waar je aankomt met de ferry van Denman) ben ik richting Victoria gegaan met de nodigestops.VertrekFanny Bay rond 09.00 uur aankomst Victoria rond 16.30, het is echt een heel groot eiland en dan hebben we het over de helft. Onderweg heb ik verschillende stops gemaakt, de toerist uithangen in kleine dorpjes en wat wandelingetjes. Eenmaal aangekomen in Victoria onbewust aangekomen op het Mile0 punt van de trans Canadian highway. Wat ik niet wist is dat hier een gedenkplaat staat ter ere van Stepfen Fonyo. Hij begonthe yourney for lives,hartlopend vanuit St.John (New Foundland)in maart1984 en 8000 km later op dit punt aankomtin mei 1985 om geld in te zamelen voor kanker onderzoek. Daarnaast staat ook nog een gedenkplaat waaruit blijkt dat dezelfde afstand in 1991 nog eens wordt af gelegt in record tijd van 72 dagen en 10 uur om geld in te zamelen voor gehandicapt kinderen. Afijn het begin/eindpunt van de trans Canadian highway met een verhaal.

De volgende dag ga ik al vroeg op weg naar Ucluelet en daarvoor moet ik eerst weer een kleine 150 km terug rijden om daarna het eiland dwars over te kunnen steken. Maar om niet de hele dag in de auto te zitten beluit ik om eerst naar ik denk een kleine wandeling te maken. Het is een wandeling naar een uitkijkpunt op Mount Finlayson. Nou lat dat wandelen maar achterwegen het was meer berg beklimmen. Onderweg kom ik verschillende keren grote waarschuwingsborden tegen over dat deze wandeling niet geschikt is voor kinderen en dat je rekening moet houden met de tijd, de weersverwachtingen enz. enz. Afijn een stevige wandeling/klim maar zeker de moeite waard want het is helder weer en ik kan kilometers ver kijken. Op de terugweg naar beneden kom ik een stel tegen waarvan de man een peuter op zijn rug draagt de arme man weet niet wat hem te wachten staat, ik ben dan ook blij als eenmaal weer in de auto zit. De rit verder naar Ucluelet is prachtig door de bergen met vele slingers omhoog en weer omlaag met prachtige uitzichten kom ik aan het eind van de dag aan bij het hostel. Het hostel zelf is niet veel veranderd van de vorige keer dat ik er was alleen de mensen. Ik maak nog een wandeling langs de kust die erg rostachtig is maar erg mooi en zie hier en daar nog wat zeehonden in het water.

Ik spreek af om samen met Lisa de volgende dag naar Tofino te reizen. Lisa is een Duitse studente die net is aangekomen en een paar dagen in het hostel zal blijven. Maar helaas de volgende dag heeft ze enorm veel last van een doorkomende verstandskies en reis ik alleen verder richting Tofino. De rit gaat door het Pacific Rim Park met prachtige stranden wat erg populair is bij surfers. Tofino zelf is erg toeristisch en op elke hoek van de straat wordt een walvis toer aangeboden. Maar ik besluit weer terug te gaan richting Denman wat weer een paar uur rijden is. Ik ben dan net op tijd ben voor de veerboot naar Denman. Eenmaal aangekomen bij Doug en Jackie wordt ik bijna omver gewalst door 6 enthousiaste honden die allemaal tegelijk door de deur willen om mij te begroeten. hoe bedoel je helemaal ingeburgerd. En natuurlijk willen Doug en Jackie alles horen over mijn uitsapje naar Vancouver island.

Tot zover mijn update en de groetjes van Denman.

P.S. Bas nog bedankt voor de extra fotoruimte ik zal gauw wat nieuwe foto's plaatsen.

Gabriëlle