Hallo Allemaal

Zoals jullie wel merken heb ik niet zo heel veel meer te melden nu ik een baan heb en inmiddels gesetteld in mijn appartementje. De baan bevalt goed en het appartementje is inmiddels wat meer aangekleed, ik ga geregeld naar de sportschool en het begint langzaamaan wat kouder te worden. Maar dan af en toe gebeurt er wat waarvan ik denk nou is wel leuk om jullie te vertellen.

Herinneren jullie vorig jaar nog dat jullie meer sneeuw hadden in Nederland in vergelijking met waar ik zat in Canada. Nou begin november hadden ze op het werk erover dat er die avond wel eens 10 to 15 centimeter sneeuw kon vallen en ik dacht nog 'eerst zien en dan geloven' Nou de volgende morgen kijk ik uit het raam en... geen sneeuw, zie je wel net zo als de Nederlandse weersvoorspellingen...oeps het zijn geen voorspellingen maar verwachtingen... dus toen ze een week of twee geleden vertelde dat er wel 30 cm sneeuw verwacht werd had ik daar zo mijn twijfels over. De volgende ochtend op weg naar het werk begon het lichtjes te sneeuwen... hele kleine vlokjes, net regen maar het bleef wel liggen. Ik dacht nog zo voor dat dit 30 cm is dan duurt het nog wel even. Afijn, aan het eind van de dag toen het tijd was om naar huis te gaan lag er inderdaad zo'n 30 cm als het niet meer was. Het was namelijk niet gestopt met sneeuwen... het had de hele dag door gesneeuwd en het sneeuwde nog steeds... Is dit een voorproefje van wat ik deze winter kan verwachten? Inmiddels is alles al weer weg de temperaturen schommelen nog te veel maar het is wel mooi het ziet er zo anders uit als er een heel pak sneeuw ligt.

Een ander nieuwtje is dat ik bezoek krijg uit Nederland met de feestdagen, de universiteit gaat voor drie weken dicht en dus had ik mijn moeder uitgenodigd om deze kant op te komen. Hoewel ze er even over moest nadenken hebben we uiteindelijk samen via internet een ticket geboekt. Ik vind het wel dapper want ondanks dat ze geregeld het openbaar vervoer gebruikt is op het vliegtuig stappen een iets ander verhaal vooral als je eerst naar Amerika moet om daar over e stappen op een vlucht naar Halifax. Ik hoop maar dat het weer een beetje goed blijft en we wat kunnen rond toeren zonder vast te komen zitten in een sneeuwstorm ( dan heb ik wel weer iets om over te schrijven...) Een voordeel hebben we dan wel, in deze tijd van het jaar hebben we geen last van muggen en zwarte vliegjes... Dus nog twee weekjes en dan hebben we vakantie, de kerstdagen brengen we door bij Jackie en Douglas en verder moet ik nog even zien hoe we het programma invullen. Maar dat is voor de volgende update.

Inmiddels is het iets drukker geworden met de catering en verschuiven mijn vaste vrije dagen een beetje heen en weer. Zo kreeg ik vorige week een berichtje dat ik misschien op mijn tweede vrije dag van die week moest werken.... Aahhhhhhhh das nou jammer.... dacht ik, totdat ik het volledige bericht kreeg van hoe of wat. Of ik ook bezwaar had om twee dagen naar de Halifax Metro Center te gaan om te helpen met de catering voor het concert van Prince... je weet wel jaren 80 Purple Rain.... Nee, hoor geen probleem een extra dag werken, hoe laat, wanneer en voor hoe lang ook maar weer.

Uiteindelijk gaat het om een groep van zo'n 150 personen, de crew die het podium opbouwt, de band en Prince zelf. De eerste dag ga ik met Tom naar Halifax die daar de dag daarvoor al met voorbereidingen begonnen was, we vetrekken rond half zeven en komen ruim anderhalf uur later bij het Metro Center aan. Het is maar een uurtje rijden maar met de spits en in de binnenstad duurt het allemaal wat langer. We ontmoeten Bruce de Chef op deze locatie die ondertussen al begonnen is met het ontbijt bestaande uit roereieren, worstjes, wentelteefjes, hash browns (gebakken aardappel blokjes) en Bruce maakt omeletten en gebakken eieren op bestelling. Nu worden er geregeld grote evenementen gehouden in de Metro Center maar op een of andere manier hebben ze geen behoorlijke keuken om de maatlijden te bereiden. Er is wel 1 oven en een aantal losse butaangaspitjes om mee te werken wat ongeveer een uur nodig heeft om een behoorlijk pan met water aan de kook te brengen. Ondanks de beperkte keuken als je zo kan noemen is het een gezellig clubje mensen om mee samen te werken. Later die dag krijgen we een kleine rondleiding en zien we het podium en de VIP kamers waar mensen tijdens het concert warme snacks en pizza's kunnen bestellen. Tom en ik hadden min of meer wel verwacht een glimp op te vangen van Prince of de generale repetitie maar het blijkt dat hij mar 1 concert geeft... helaas

De volgende dag ga ik alleen naar Halifax, Tom gaat met de voorbereidingen van de kerst maatijd op de universiteit aan de gang. Het is een lange dag, de ploeg waarvoor we de maaltijden verzorgen is nogal veeleisend, het ene moment willen ze dit en dan weer dat... maar zo blijkt het vaak te gaan met de artiesten en Prince staat er om bekend nogal veel eisend te zijn. Maar na een dag van 12 uur word ik meegenomen naar de skywalk waar ik stiekem naar het concert kan kijken... Helaas de beveiliging heeft me in de gaten en voordat ze me wegsturen ga ik terug naar beneden naar een van de collega's van het Metro Center. Ik leg uit dat ik bang ben weg gestuurd te worden en zij weet wel een ander stekje waar ik kan zitten. Wauw.... Ik zit op ongeveer 15 meter van het podium af en zie Prince van dichtbij... Nu ben ik niet echt een fan van dit kleine manneke (hoewel hij geen hoge hakken meer draagt)maar ik moet zeggen het is allemaal wel indrukwekkend vooral als je bedenkt dat hij 53 jaar is. Het publiek is razend enthousiast vooral als Purple rain ingezet word en er paarse en gouden confetti de lucht in geschoten word. Toen ik een foto wilde maken kreeg ik gelijk van de beveiliging te horen 'No picture' later bleek dat dit vrij normaal is. Aan het begin van het concert had iedereen de gelegenheid om een foto te maken daarna moeten de camera's weg. Dus helaas geen foto's van het concert. Maar ik mag niet klagen hier zit ik dan te genieten van het concert op een perfect plekje zonder een kaartje te kopen na een lange dag werken. Wat dat betreft mogen ze me wel vaker inzetten om in Halifax te werken.

Tot zover mijn verhaal uit Wolfville en het is misschien wat vroeg want jullie zitten nog in de Sinterklaas en Zwarte piet. Maar ik wil bij deze iedereen alvast Hele fijne Feestdagen en een Gelukkig en Gezond Nieuw Jaar toewensen.

Groetjes Gabriëlle