Hallo allemaal

Hier weer een verslagje vanuit Nova Scotia Canada, hoewel ik dan wel niet meer aan het rondreizen ben... voorlopig in ieder geval. Wil ik jullie toch een beetje op de hoogte houden van mijn reilen en zeilen in Canada. En zal ik dus proberen geregeld een leuk verhaaltje met wat foto's te plaatsen. Ik begrijp dat velen van jullie benieuwd zijn naar Wolfville, dus hier een paar weetjes. Wolfville ligt aan de Minas Basin wat een deel is van de Bay of Fundy. En zoals ik al eerder verteld heb is de bay of Fundy bekend vanwege de grootse getijden verschillen ter wereld, op sommige plaatsen wel 16 meter iedere dag weer. Wolfville zelf is een kleine plaats met zo'n 3800 inwoners de hoofdstraat ligt dicht bij het water en veel huizen zijn tegen de heuvels opgebouwd met uitzicht op de Minas Basin. Gedurende 8 maanden van het jaar verdubbelt het aantal inwoners met studenten die studeren aan de Arcadia Universiteit.Tot nu toe is het aardig rustig in Wolfville op de toeristen na dan maar ik ben benieuwd hoe het zal zijn met de studenten die deze week weer terug komen. De universiteit is 173 jaar oud en is opgericht met het idee dat het voor iedereen toegankelijk moest zijn. De universiteit staat hoog aangeschreven vanwege het niveau en de wijze van lesgeven. Wolfville ligt in de Annapolis Valley, de valley word beschermd door twee bergen waardoor er een soort micro klimaat ontstaat met mildere temperaturen dan gewoon is in deze provincie. Er zijn hier dan ook veel boeren die groente en fruit telen, vooral veel appels. Er wonen hier veel Nederlandse boeren ik ben nog niet veel tegengekomen maar herken wel vele typisch Nederlandse namen.

Mijn appartementje ligt tegen de heuvel op in een rustige buurt, het is zo'n 10 a 15 minuten lopen naar het centrum en mijn werk. En ik woon in een buurt waar niet veel studenten wonen. Ik heb dan wel niet een schitterend uitzicht op het water maar 5 minuten van mij vandaan is een klein parkje met twee water reservoirs met een klein strandje. De buren in dit gebouw is een mengeling van jong en oud en erg vriendelijk, aan de ene kant woont Sue een vrouw van 60 die in het ziekenhuis van Wolfville werkt en aan de andere kant woont Tom van eind twintig en zijn vriendin die een appartement boven hem heeft.Tom werk als souschef bij de Universiteit en heeft mij geholpen aan een gesprekje met de chef op de Universiteit. Zoals sommige van jullie al wel weten is de baan bij het restaurant niet helemaal wat ik gehoopt had en ik voel me daar niet echt thuis in de keuken dus ben ik op zoek naar wat anders. En met een beetje geluk heb ik misschien een baan op de Universiteit, ik moet alleen nog even afwachten want degene die over de aan name van personeel gaat is net terug van vakantie.

Tja, en wat doe je dan in je vrije tijd, nou een beetje de omgeving verkennen, zoals bramen plukken in het park. De volgende keer zal ik echter een lange broek en lange mouwen moeten dragen en wat muggenspray want zonder deze bescherming is het niet erg lollig. Zodra je stil staat om wat bramen te plukken wordt je aangevallen door hongerige muggen.

O ja en dan heb weer eens een avontuur met sleutels gehad. Ik was de deur uitgegaan voor een avondje muziek. De vriend van een collega van mij heeft een operatie nodig en daarvoor werd geld ingezameld door een avondje muziek door lokale artiesten en er werd een loterij met wat prijzen gehouden. En ik had zowaar een prijs gewonnen, twee toegangskaartjes voor een festival in Wolfville. Afijn, na een gezellige avond kom ik terug bij mijn appartement en realiseer dat ik de verkeerde sleutel had meegenomen, die van de het washok en die past niet op mijn voordeur. Mmmm, wat nu... gelukkig heb ik het raam van mijn slaapkamer open staan en als ik de hor kan verwijderen kan ik misschien naar binnen klimmen. Achter bij mijn raam aangekomen realiseer ik dat het nog wel eens lastig kan worden, heet raam is namelijk zo'n twee meter van de grond verwijderd. Ik krijg de hor niet uit de raam opening maar krijg uiteindelijk wel het gaas los, inmiddels heb ik een emmer gevonden om op te staan. Maar nu moet ik mezelf optrekken naar het raam en dan nog opdrukken om door het raam te klimmen. En ik heb niets aan de binnenkant om me aan vast te houden. O...O, hoe kom ik nou naar binnen.... Wacht ik kan de emmer en compost container gebruiken als opstap. Mmmpfff na wat gestuntel ben ik dan toch binnen en kan ik mijn voordeur openen. Nadat ik alles weer op zijn plaats heb gezet en het gaas weer in mijn hor heb gemeubeld komt mijn buurvrouw thuis. Pffffeuh gelukkig heeft niemand iets gehoord of gezien want wat als iemand de politie had gebeld, zie het dan maar eens uit te leggen. Het enige wat nu moet uitleggen is de vele blauwe plekken op mijn armen, wat is het toch met sleutels???? Ik ben bij dat het nog mooi weer is en er geen sneeuw lag...

Verder ga ik nog geregeld langs bij Anna en George op de boerderij waar ik een paar weken geholpen heb voordat ik mijn appartementje had. En mocht ik groente nodig hebben dan ben ik welkom om bij hun het land op te gaan en te oogsten wat ik nodig heb. En zo af en toe help ik nog een beetje met de tofu. Zo had ik van een collega een lading appels gekregen waarvan ik inmiddels appelcompote gemaakt heb en verschillende potten mee gevuld heb. Wat dat betreft begin ik aardig wat Canadese gewoontes over te nemen het inmaken van groente en fruit voor de winter.

O... en dit keer heb ik wat foto's gemaakt van mijn appartement en omgeving zodat jullie een beetje een beeld hebben van waar ik nu verblijf.

Groetjes en tot de volgende keer, Gabriëlle