Hallo allemaal

Oké, ik weet het is alweer veel te lang geleden voor een klein verslagje, maar dit keer heb ik er een goede reden voor. En ik zal vertellen waarom....

De laatste keer had ik Katharina afgezet bij de boerderij waar zij ging werken en ben ik daarna verder gegaan. Ik zit er over te denken om een baan te zoeken in Nova Scotia en dan ookop zoek naar woonruimte. Want na meer dan een jaar rondreizen en bij andere mensen in huis verblijven heb ik nu dan toch wel behoefte aan eigen plekje. Dus in Parrsboro ben ik wat aan het rondvragen en kom aan de praat met Glenn, eigenaar ven een restaurant wat er erg aardig uitziet. Hij zou me graag aannemen was het niet dat hij op het moment geen opening heeft. Maar er staat wel iemand op de nominatie om weg te gaan. We spreken af elkaar op de hoogte te houden van hoe of wat. En ik reis wat verder, het weer zit niet erg mee maar ook dit deel van Nova Scotia is erg mooi. Op een gegeven moment besluit ik terug te reizen richting de Annapolis Valley om daar op zoek te gaan naar een baan.

Op de terugweg had ik camping uitgezocht wat er wel aardig uitzag, niet al te groot en aantrekkelijk in prijs. Het hoogseizoen is namelijk aangebroken en ik zit niet graag op een overvolle camping. Afijn, ik rijd de camping op en zie daar een bordje met daarop 'faciliteiten gebruiken op eigen risico' euhmm, oké .... Ik rijd verder en het ziet er niet echt sjofel uit dus ik besluit naar de camping ernaast te gaan. Ik raak aan de praat met de eigenaar en ze bied me een baantje aan op de camping voor het inchecken van gasten enzo. Ik moet er toch even over nadenken het is niet direct wat in gedachten had wat werk betreft maar het is voor een korte periode en ik kan daarna altijd verder kijken. Maar later blijkt dat het geen betaalde baan is die ze in gedachten had, 20 uur per week voor een gratis tent plaatsje en 30 uur per week als ik gebruik wil maken van een cabin. Ik bedank haar vriendelijk voor haar aanbod maar ga toch liever op zoek naar een betaalde baan.

Ik ga op zoek naar een nieuw gastgezin en ik heb er een gevonden inhet gebied waar ik op zoek wil gaan naar werk.Wat solliciteren een stuk eenvoudiger maakt dan vanuit een tentje, daarbij kennen zij de omgeving wat ook kan helpen.Anna en George hebben een behoorlijk stuk land waar ze groente telen voor de verkoop en ze maken daarnaast tofu en vele andere producten van sojabonen. Anna is een aantal jaren geleden begonnen met het produceren van tofu en en verkoopt nu vele producten in winkels, restaurants en opfarmers markets. Helaas kan ze dit vanwege haar gezondheid niet meer zelf doen en werken met name George en Heather haar dochter in de tofushop.

Ik informeer bij Anna en George of zij misschien een idee hebben en George stelt voor om bij een paar wijnboeren te informeren en wat woonruimte betreft hebben ze ook wel een paar ideeën. Ik had ook een advertentie gezien van een aardig restaurant in de buurt en had daar mijn cv afgegeven, de advertentie stond nog maar een paar dagen op internet en de chef vertelde me dat hij al meer dan 30 reacties had gehad.... ik geloof niet dat dit hem wordt. Later als ik met George de tofu aan het maken ben vertelt hij van de plannen die ze hebben rondom de tofu. Hij verteld dat ze eigenlijk wel iemand willen aannemen zodat hij wat meer tijd heeft om in de tuin kan werken..... mmmm hé George, en wat zal het werk nu zoal inhouden vraag ik zo want je weet ik en op zoek naar werk....George had er helemaal niet bij nagedacht toen ik hem vroeg dat ze zelf ook naar iemand op zoek waren.

En op zich lijkt het me wel wat, het houd wel in dat ik veel met George zal samenwerken en dat kon nog wel eens vermoeiend zijn.... Hij praat namelijk nogal veel, tot in de details en met name als het verhaal wat technisch word en hij veel getallen gaat gebruiken dan raak ik de draad kwijt. En in het begin wil je beleeft zijn en luisteren naar het verhaal wat hij verteld maar al gauw blijkt dat je niet eens echt hoeft te luisteren als je af en toe gewoon maar ja en euheu zegt is het al goed, maar al met al wel erg vermoeiend. Afijn, wat het werk betreft moet ik maar met Anna overleggen want zij gaat over het aannemen van personeel enzo. De baan op zich zal vooral inhouden dat ik help met het maken van tofu en daarnaast het bakken van muffins(gemaakt van soja) tofudips en andere producten. Helaas kunnen ze me echter alleen maar een parttime baan aanbieden, dus ik bedacht dat als ik er nu een andere parttime baan bij zoek dan kan ik op zoek naar een appartementje of iets. Maar als ik later nog wat meer over nadenk lijkt me dat toch niet zo'n goed idee als je ergens wilt gaan wonen om dan met twee banen te beginnen is niet erg handig. Dus ik besluit uiteindelijk om op zoek te gaan naar een fulltime baan.

Op kijiji.ca een soortgelijke als marktplaats.nl zie ik een advertentie voor een kok in een restaurant in Wolfville, ik bekijk vluchtig de website en stuur een klein mailtje met mijn cv. Inmiddels ben ik ook druk op zoek naar een appartementje maar heb nog niet veel geluk, ik probeer veel mensen te bellen of te mailen maar ik krijg maar geen respons. Dan komt er een reactie van het restaurant in Wolfille, of ik werk heb en anders langs wil komen voor een gesprekje.... Geen probleem dus ik denk toch maar even de website beter bekijken. En dan wordt ik toch wel een beetje zenuwachtig als ik lees wat de chefzoal gedaan heeft en dat het restaurant toch wel erg goed staat aangeschreven. Maar de zenuwen blijken overbodig te zijn, de chef is erg vriendelijk en vertelt me over het restaurant en geeft een kleine rondeleiding en stelt voor om die avond een paar uurtjes te komen kijken en eventueel meehelpen om te zien of het wat is. Dus loop ik die avond een paar uurtjes mee, ik help met het maken van een soort krokante visburgers gemaakt van vis, uien en aardappelen. En ik kijk hoe de gerechten worden doorgegeven. Heather is onverwacht redelijk druk en zij werkt hier ook nog maar een paar dagen. Maar mijn eerste indruk is positief en het lijkt me wel wat ik kan hier veel leren en wat ik vooral interessant vind is het feit dat degene die hier voornamelijk al het banketwerk doet een vervanger nodig heeft.En stokbrood, focaccia en ander broodjes bakken en cheescake, biscotti en ijs maken dat lijkt me wel wat. Afijn, de volgende dag heb ik weer een gesprekje met de chef en het komt erop neer dat ik de maandag daarop kan beginnen met werken.

Diezelfde dag bel ik over een advertentie in de krant voor een appartement en ik krijg zowaar iemand aan de telefoon, een half uur later sta ik voor een appartement waar ik niet naar binnen kan. De dame in kwestie verontschuldigt zich maar de deur klemt en ze krijgt hem niet open. Ik gluur door het raam (het staat leeg) en wat ik zie ziet er goed uit, het is niet groot maar ook niet te klein en de prijs is erg aantrekkelijk. De buurt is rustig en vlak bij een park dus ik ben wel geïnteresseerd. We spreken af dat ik een paar dagen later nogmaals kom kijken als de timmerman is geweest om de deur te maken en dat ik dan een besluit neem. Maar ik weet nu al dat ik het graag wil hebben. Wat een geluk zeg een baan en een appartement op één dag....

Inmiddels ben ik begonnen bij www.tempest.ca en ben ik ondertussen druk bezig met het inrichten van mijn nieuwe stekje. Het appartementje is er één uit een rijtje van 12 en komt met een koelkast en een fornuis, verder is er een wasmachine en een droger die je voor e 1 dollar per keer kan gebruiken, dat scheelt alweer een hoop in aanschaf van apparatuur.Via de voordeur kom je direct in de woonkamer, het heeft een slaapkamer van hetzelfde formaat als de woonkamer en daartussen si de keuken en de badkamer.Tot nu toe heb ik een bed een stoel en een tafeltje en wat keukenspullen, de rest komt nog maar het voornaamste heb ik in ieder geval. Nu nog op zoek naar een internetprovider en telefoon aansluiting en dan ben ik zo goed als gesetteld.

Dus.... Even rust, niet meer op zoek naar een nieuwe slaapplaats of een verblijfplaats voor een paar weken. En of dit de plaats is waarnaar ik op zoek was.... Ik weet het niet dat zal uit de toekomst moeten blijken.

Tot zover mijn verhaal, groetjes en tot de volgende keer, Gabriëlle