He Hallo Allemaal

Hier weer een berichtje uit Canada, mijn tijd bij Iva en Ed zit erop, op dinsdagochtend ga ik voor de laatste keer mee de dieren voeren en om Sam (één van de jonge geitjes) de fles te geven. Na het ontbijt pak ik mijn spullen bij elkaar en breng ze naar de auto....Euhmmm op een of andere manier is de kofferbak kleiner geworden of ik heb toch meer spullen verzameld dan ik dacht. Ik probeer mijn kofferbak als maximaal opberg ruimte aan te houden maar met de winterkleren lukt het niet helemaal, nou ja zolang de achterbank niet vol ligt met spullen vind ik het best. Voor dat ik weg ga krijg ik van Iva nog een stukje van haar eerste Camembert te proeven die ze een paar weken geleden gemaakt had.... Mmmmm erg lekker en ik krijg zelfs een stuk mee om die avond bij mijn nieuwe gastgezin onder het genot van een glaasje wijn op te peuzelen. Het is wel raar om gedag te zeggen nadat ik hier 6 maanden vertoefd heb, maar het is mooi weer en ik geniet van de rit op weg naar Quebec op weg naar nieuwe belevenissen.

De rit is al ongeveer 550 km zijn en ik neem rustig de tijd om hier en daar wat rond te kijken. In Quebec zie ik dat hier en daar nog aardig wat sneeuw ligt wat in Ontario grotendeels al verdwenen is. Ik ben op weg naar Cooshire-Eaton ongeveer 2 uur rijden van Montreal en 40 minuten van de Amerikaanse grens, hier wonen Chuck en Cathy die een tuincentrum in Sherbrooke hebben wat alleen tijdens het seizoen open is. En naast het huis hebben ze 5 kassen waar ze de planten kweken, voor de verkoop. Daar aangekomen ontmoet ik Chuck een gezellige prater en later ontmoet ik Cathy die nog bezig was met planten water geven. Wat later blijkt haar dagelijkse routine is aan het eind van de dag. De kassen zijn niet van die grote glazen kassen zoals we in Nederland kennen maar ronde metalen frames bedekt met plastic. Overdag werk ik samen met het personeel wat een gezellige en erg aardig groep is in de kassen. De meeste van hen spreken Engels en er zijn 2 meiden die voornamelijk Frans spreken. Dus tijdens de lunch als iedereen in het huis aan tafel zit wisselen de gesprekken van Frans naar Engels en vieze versa. Wat op zich wel grappig is, ik versta er dan wel niet veel van maar heb wel een globaal idee waar het over gaat. Ik werk voornamelijk met Lee, een vrouw van begin 50, die zich daar absoluut niet naar gedraagt maarwe hebben veel lol samen.

Ik kom er al snel achter dat er iets meer bij komt kijken in zo'n kwekerij. De kassen worden verwarmd door verbranding van zaagsel, iets wat een aantal jaar erg goedkoop was maar nu de laatste tijd ook steeds duurder word. En om de zoveel uur moet het zaagsel aangevuld worden om de kassen warm te houden. Het grootste deel van de tijd zijn we bezig met het verpotten van de planten. Het meeste worden vanaf het zaadje gekweekt, andere komen als kleine stekjes binnen en worden geleidelijk over gepot. Ik sta te kijken van hoe snel sommige planten groeien, ik ben hier nu twee weken en zie al verschil van sommige planten. Ze hebben een grote variëteit van planten die per stuk, per dozijn of als samengestelde manden worden verkocht. Naast de verkoop in het tuincentrum hebben ze ook verschillende opdrachten om tuinen aan te leggen en opdrachten om de binnenstad te voorzien van gevulde plantenbakken en hangmanden. En als je denkt dat planten water geven eenvoudig is dan heb je het mis. De ene soort krijgt water vermengt met die extra voeding de ander soort krijgt weer andere extra voeding en zou dood gaan als het de verkeerde voeding krijgt etc. etc. Dan moeten sommige planten tijdens de groei gesnoeid worden zodat ze meer in de breedte groeien dan in de lengte. En kleine stekjes nemen niet zoveel ruimte in beslagmaar naarmate ze groter worden en verpot worden in grotere potten dan kost dat wat meer ruimte. Met als gevolg dat planten moet verschuiven en verplaatsen. En dan kan je ook niet alle planten willekeurig naast elkaar zetten want dat kan tot gevolg hebben dat het andere soort te weinig zonlicht krijgt. Afijn, allemaal niet zo simpel maar wel interessant, naast de sierplanten kweken ze ook verse tuinkruiden en allerlei soorten tomaten en paprika's helaas zal ik die niet kunnen proeven want tegen die tijd ben ik alweer op weg naar een nieuwe plek.

Naast het werk in de kassen heb ik nog niet veel van de omgeving gezien wat vooral komt doordat het weer niet erg mee werkt. Jullie hebben in Holland dan wel lekker terras weer maar hier laat de lente op zich wachten. Sterker nog we hebben af en toe nog sneeuwbuien en veel regen dat het wel herfst lijkt. Dan hebben we een dag mooi weer en hopen we dat het weer eindelijk omgeslagen is en dan hebben we de volgende dag weer regen...dus, stuur ook een beetje van dat mooie weer deze kant op alsjeblieft.

Chuck en Cathy waren door vrienden uitgenodigd om naar de sugaring off te komen, wat me wel erg leuk leek om te zien maar helaas zat het weer niet mee. Een sugaring off is een informele sociale bijeenkomst waar gasten de gelegenheid krijgen om te helpen of om te zien hoe ahornsuiker gemaakt word. Quebec is de grootste leverancier van maple syrop ook wel ahorn siroop, het sap komt van de esdoorn en wordt vooral getapt in de periode wanneer de nacht temperatuur onder nul is en de overdag boven nul is. Na het verzamelen van al het sap wordt deze ingekookt tot siroop. En als je deze siroop iets langer laat koken en daarna in de koude sneeuw gooit heb een suikersnoepje van maple syrop.

Afijn, tot zover mijn update ik ben nog een weekje bij Chuck en Cathy en dan ga ik verder naar maar volgend adres.... Daarover de volgende keer meer.

Groetjes en tot hores, Gabriëlle