He Hallo Allemaal

Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb, maar ja wat kan ik jullie vertellen. In vergelijking met het rondreizen is het nu een beetje saai want ik maak niet zo veel mee. Mijn baantje als pizza bakker is oké er zijn momenten dat het druk is maar over het algemeen is het vrij rustig en ben ik meer aan het schoonmaken dan pizza's bakken. (Of een sneeuwpop maken van vet, je moet wat als de verveling toeslaat, zie foto) Ik heb wat meer uren gekregen wat wel lekker is en ik werk voornamelijk de sluitingsdiensten. Wat ik wel prima vind zo maar dat is ook voornamelijk omdat ik weet dat het maar tijdelijk is.

Het heeft echter wel even geduurd voor ik aan het nieuwe ritme kon wennen. Het nieuwe ritme is namelijk erg rustig....en niet veel om handen. Morgens komen we uit bed hebben een kopje koffie en als Iva en Ed naar de schuur gaan om de dieren te voeren, veeg ik de vloer in de keuken (een woonkeuken waar we groot deel van de dag doorbrengen) en haal het hout voor de kachel in de keuken en de woonkamer. Daarna hebben we ons ontbijt en bedenken we wat die dag gaan doen. We bakken ons eigen brood en Iva is bezig met kerstkoekjes te bakken voor kerst. Zo hebben we samen gingerbread cookies gebakken die ik daarna met galzuur gedecoreerd heb. En ik heb wat kerstkransjes gebakken en wat speculaas en pepernoten. De laatste zijn aardig goed gelukt, je kunt hier namelijk niet de speculaas kruiden krijgen en ik had op internet een recept voor de kruidenmix gevonden wat aardig in de buurt komt. Soms help ik met het voeren van de dieren zoals de kippen en konijnen. Het is wel grappig om zo'n 90 kippen te voeren die om je voeten rennen en in de emmer proberen te springen. Oppassen waar je staat zonder op tenen te stappen en ondertussen op zoek naar eieren.

Na lange tijd alleen wonen is het ook even wennen om bij andere mensen voor langere tijd in huis te wonen. En als je dan van gevoelsmatig de 5^de versnelling terug moet schakelen naar de 1^e versnelling dan valt dat even niet mee. En dan hebben we Iva, een vreselijk lieve vrouw die mijn stemmingen soms net even te goed aanvoelt en vraagt of alles wel goed met me gaat. Ik geloof dat ik het ritme nu aardig onder de knie heb en gaat het al een stuk beter.

Maar ondertussen wacht ik met smart op dat grote pak met sneeuw en hoewel er in de omgeving genoeg sneeuw gevallen is lijkt het alsof er overal sneeuw ligt behalve in Tweed. Zo is er de afgelopen dagen zoveel sneeuw gevallen dat een groot aantal mensen vast kwam te zitten op een van de nelwegen en moets het leger ingezet worden om de mensen uitingesneeuwdeauto en vrachtwagens tebevrijden.Nu word ik van alle kanten gewaarschuwd, wacht maar... het komt wel... totdat je geen sneeuw meer kan zien... wacht maar tot het februari/ maart is dan piep je wel anders dan kan je geen sneeuw meer zien.... Nou ik moet het eerst zien en dan geloven. Het zal toch niet zo zijn dat terwijl ik in Canada zit jullie in Nederland meer sneeuw hebben dan ik....? Afijn, het weer schommelt dus nogal, af en toe hebben we echt wel koude dagen met -10°C en -15°C maar momenteel is het rond het net boven nul regenachtig en grijs. Zo'n zondag dat je op de bank kruipt met een goed boek en een kop thee.

Tja, wat kan ik nog meer vertellen, zoveel spannende dingen maak ik nu niet mee. Met eerste kerstdag is de pizzeria gesloten en ben ik ook van harte uitgenodigd om met Iva en Ed mee naar Toronto te komen. Daar wonen Paul en Kristal, de zoon van Iva en Ed. Ze hebben een dochtertje van 9 maanden en daar vieren we kerst met onder andere de ouders en broer van Kristal. Dus ik ben erg benieuwd, twee weken terug heb ik Paul en Kristal leren kennen toen ze hier voor een weekend op bezoek waren. De rest van de feestdagen ben ik ingepland om te werken en is het dus wel lekker om in ieder geval een van de feestdagen vrij te zijn.

En omdat ik hier een tijdje blijf dacht ik dat het tijd werd om mijn Canadese rijbewijs te halen. Ik rijd nog steeds op mijn internationale wat in maart zal verlopen dus... ik alle papieren verzameld en naar het kantoor gegaan waar alle testen worden afgenomen. Helaas is het niet zo eenvoudig als je Nederlandse rijbewijs omwisselen voor een Canadese. Nee, je moet een theorietest en praktijk test doen. Afijn, ik kom met mijn papieren ook een Engelse brief van de RDW waarin aangegeven wordt wanneer ik mijn rijbewijs gehaald heb en wat het allemaal in houd. Een globale vertaling van ons roze briefje eigenlijk. Aan de balie leg ik uit dat ik mijn Nederlandse rijbewijs wil omzetten in Canadees en daarvoor de theorietest wil gaan doen. De dame achter de balie is wat sceptisch... of ik al eerder contact had opgenomen en wel wist wat ik allemaal nodig had. Dus ik leg haar uit dat ik alles op internet had gelezen en dus wel wist wat ik allemaal nodig had. Afijn, ik geef haar mijn rijbewijs, paspoort, brief van RDW en mijn internationale rijbewijs. Dat laatste had ze niet nodig zei ze.... En na het bestuderen van mijn roze briefje vertelt ze me dat ze een vertaling van mijn rijbewijs nodig heeft in het Engels of Frans..... Euhhh daar het ik mijn internationale rijbewijs toch voor???? En wat dacht je van de brief van het RDW is dat niet voldoende?? Nee, dus... ik krijg een adres van een vertalingbureau en kan daar heen voor een vertaling. Nou dat had ik ven niet verwacht...ik had wel gelezen dat ik een vertaling nodig had maar was er van overtuigd dat mijn internationale rijbewijs daarvoor wel voldoende was. Helaas nu kan ik 7 tot 10 dagen wachten op een vertaling van $64,- totdat ik mijn theorie test kan gaan doen, daarna kan ik een praktijktest boeken die ik waarschijnlijk in januari kan afleggen. Nou ja geeft nog even wat meer tijd om de theorie bij te schaven voor zover dat nodig is.

Tja, dat was het wel zo'n beetje met mijn verhaal, rest mij niets anders dat jullie allemaal

Hele fijne feestdagen en een gezond en gelukkig Nieuwjaar te wensen.

Groetjes vanuit Tweed en tot de volgende keer, Gabriëlle