Hallo Allemaal

Het is weer tijd voor een update, na mijn laatste schrijven zijn we vetrokken vanuit Healdsburg naar Las Vegas. Omdat de ritongeveer 14 uur is... ten minste als je door Yosemite Park en Death Valley wil rijden, hebben we de rit in tweeën gesplitst en verblijven een nacht in Bishop. We hebben in rit van iets meer dan 7 uur voor de boeg dus we vetrekken op tijd, acht uur in de morgen. Als we eenmaal op weg zijnben ik blij dat het zondag is... en dat ik de route op papier heb gezet. Ten eerste veranderd de snelweg bij San Francisco in 6 banen die vervolgens als spaghetti onder en over elkaar verschillende richtingen op gaan, en als dit een maandag ochtend was geweest was ik helemaalniethappy geweest wantook al is het zondag, het is aardig druk op de weg.We zien overigens veel highway patrol langs de weg dus ik houd me maar braaf aan de snelheid niet dat ik van plan was hard te gaan rijden want ik ben veel te bang een afslag te missen. Hier hebben ze de gewoonte om een afslag aan te geven en binnen een paar meter is dan ook daadwerkelijk de afslag dus je moet goed opletten.

Al snel laten we de spaghetti snelweg achter ons en komen we in het gebied met veel boomgaarden, voornamelijk perzik en amandel bomen en ik verbaas me over de grote hoeveelheid bomen. Langzaamaan rijden we de bergen in en komen we bij Yosemite National park terecht. Voor veel parken, vooral de nationale parken moet je entree betalen ongeacht of je er gewoon doorheen rijd of een paar dagen blijft. Dus we betalen de 20 dollar wat goed is voor 7 dagen en we rijden verder. Hoe hoger we komen hoe indrukwekkender het wordt, grote vlakken met kale rotsen wat als verschillende lagen opgestapeld lijkt te liggen. En ondanks dat het alleen maar rosten lijkt zien bomen toch de kans daar te groeien wat een bijzonder plaatje geeft. Het is erg druk in het park ondanks dat het een groot park is, namelijk 3080,73 m2 (klein weetje) en dan zien wij nogmaar een klein deel daarvan. De Amerikanen hebben namelijk het laatste lange weekend voor dat de scholen weer beginnen en trekkendus veel mensen erop uit. Al met al is het een mooie rit maar het is een lange rit en het is warm en we zijn dan ook blij als we bij ons motel aankomen.

De volgende dag besluiten we vroeg op pad te gaan en als ik zeg vroeg ...dan bedoel ik vroeg, namelijk zes uur in de ochtend... dus de wekker gaat om vijf uur...dat is best wel vroeg. We doen dit omdat de rit door Death Valley gaat waar het wel 43°Ckan worden en dan wil je daar niet rond rijden rond14.00 uurwanneer het op zijn heetst is, en zeker niet wanneer je geen airco in de auto hebt...Ook al heb je dit wel... dan wordt op een gegeven moment in het park aangeraden de airco uit te schakelen het is namelijk zo warm dat de auto het niet aan kan.

Afijn, we rijden door Death Valley tussen 8 en 10 uur in de ochtend maar het wordt al aardig warm en aan het eind van de rit zijn we al aardig nat van het zweten. Later komen we erachter dat het die dag bijna 39 °C is geweest. In het begin van de rit zijn we aardig onder de indruk en we komen zelfs op een punt wat 58 meter onder zeeniveau is maar al gauw wordt het toch wat saai. Sandra zegt 'Het heet niet Death Valley omdat het hier zo heet is en bijna niets groeit maar je gaat hier dood van de verveling' ...Oké, dat is misschien een beetje overdreven maar sommige stukken zijn echt saai, totdat het landschap lichtelijk veranderd maar het blijft toch redelijk grijs en bruin. Na Death Valley duurt het zeker noganderhalf uur voordat we in Las Vegas aankomen en voelen we ons gaar als te lang gekookte broccoli. Het dak van de auto is zo heet dat je er een eitje op zou kunnen bakken. We hadden zelfs twee eitjes meegenomen om het uit te proberen maar we zijn te moe en we zijn blij als we het hotel in kunnen om een beetje af te koelen.

We overnachten in Excalibur ook wel bekend als het sprookjes kasteel aan de strip. Na een lange rit door de middel of nowhere is al het geknipper van lampjes en belletjes van de gokkasten overweldigend en we kijken elkaar aan zo van zou jij hier de hele dag door kunnen brengen, je zou gillend gek worden. Later als we wat meer uitgerust zijn en weer wat op temperatuur gekomen zijn en al een tijdje rondgelopen hebben merken we dat het minder irriteert en dat je er toch vrij snel aan gewend raakt. De volgende dag lopen we wat rond, we nemen de bus naar Fairmont Street waar Las Vegas begonnen is. En op de terug weg bekijken we een aantal casino's maar komen beide toch al gauw tot de conclusie dat als je niet veel om gokken geeft twee of drie dagen in Vegas meer dan genoeg is.

Nu is natuurlijk de grote vraag heb ik de jackpot gewonnen... helaas dit is niet het geval. Dus dan zou ik gelukkig in de liefde moeten zijn... toch??? ... hmmmm, wie weet komt dat nog. Afijn, we hebben dus wel wat geprobeerd te winnen, maar tja als je de gokkasten speelt met de minimale inleg van 1 cent mag je waarschijnlijk ook niet al te veel verwachten. Ik heb een paar dollar geprobeerd en dat is voor mij meer dan genoeg, Sandra probeert ook deroulette tafel met 20 dollar op nummer 17.... Helaas ook geen geluk, maar we hebben het geprobeerd.

Na Las Vegas rijden we meer naar het oosten, we rijden door uitgestrekte vlakte metCanyon achtige bergen met verschillende kleuren van goudgeel naar donkerrood en komen bij Lake Powel aan. De rosten bij Lake Powel worden ook wel vergeleken met een op één gestapelde bibliotheek. Door de verschillende lagen en kleuren in derosten kan men nagaan wanneer hier een oceaan, moeras of oerwoud was. Ik vind het in ieder geval indrukwekkend. De reis gaat vervolgens langs Monument Valley wat ook zeker de moeite waard is. Wat zeker indrukwekkend zal zijn tijdens zonsondergang. Maar helaas... we moeten door en na een paar dagen woestijn en rosten zijn we blij weer wat groene bomen te zien en Pagosa Springs is een welkome afwisseling, het plaatsje is bekend vanwege de natuurlijke warmwaterbronnen.

Dus de conclusie van deze road trip, als je van plan bent rond te gaan reizen in de USA in de zomer...neem een auto met airco!!!!!!! Sommige landschappen zijn dan erg mooi op het eerste gezicht maar een paar uur rijden misschien toch wat saai. Mijn voorkeur gaat uit naar bergen en veel groen en voor Sandra... die wil alleen maar terug naar de kust daar is het in ieder geval niet zo heet. Nu zijn we dan in La Junta (spreek uit als La Huntha) bij Pearl,een klein plaatsje in het zuidwesten van Colorado waar we een paar dagen blijven en dan gaan we terug naar Canada. Hoe de route erprecies uit zal zien weten we nog niet maar voorlopig heb ik nog gezelschap.

Ik zou zeggen tot hores, tot schrijfs, O... en voor ik het vergeet. Ik reageer misschien niet altijd op wat jullie schrijven maar ik vind jullie reacties op mijn weblog altijd erg leuk, dank je wel.

Groetjes Gabriëlle