Hallo Allemaal

Hier weer een berichtje uit Humboldt, Saskatchewan. Na mijn schildering op de veranda ben ik op zoek gegaan naar een ander project eentje uitkiezen valt niet meewant Carol heeft een lange lijst met dingen die ze zou gedaan zou willen hebben. Alleen niet alle projecten zijn echt uitvoerbaar door één persoon of met beperkte middelen. En Carol onze gastvrouw snel afgeleid is en soms maar moeilijk besluiten kan nemen en dan hebben we het over kleine dingen. Een simpel voorbeeld op een daggaat ze de honden eten geven, de kast gaat open de voerkommen worden gepakt. De honden zitten geduldig te wachten ondertussen gaat het gesprek aan de keukentafel over wat er op het programma staat de komende week. Ze loopt naar haar kantoor om even haar agenda te pakken maar dan ziet ze dat ze een nieuw bericht heeft in haar mailbox. Afijn, 10 minuten laten zitten de honden nog steeds geduldig te wachten en naar de lege kommetjes te staren, afvragend waarom het zo lang duurt.

Een ander voorbeeld is dat ze moeilijk besluiten kan nemen over soms erg simpele dingen. Dus ze wil graag eenwaslijn maar waar moet die komen... niet direct in het zicht als je het erf op komt rijden....dat zou ik ook niet willen als er veel mensen op bezoek komen... en dicht bij de achterdeur want dat is makkelijker... dat is waar. Oké, dus aan het huis vast gemaakt of los ervan, er aan vast wordt wat lastig vanwege de kunststof planken waarmee het huis is afgewerkt. Dus wordt het los van het huis... van links naar rechts of van voor naar achter.... euhmmm. En dan werken we zoveel mogelijk met de materialen die aanwezig zijn, het liefst heeft ze een waslijn waarvan je de was aan de lijn naar je toe kan trekken alleen hebben we maar drie geleiders dus dat wordt wat lastig...tja daar moet ik dan nog maar eens over nadenken zegt Carol wat denk jij??? omdat het nadenken daarover soms een paar dagen in beslag neemt stel ik voor om gewoon maar wat in elkaar te zetten om te zien hoe dat staat en bevalt het niet kunnen we het altijd nog veranderen..... Ja dat is wel een goed idee dus Carol gaat naar het werk en ik knutsel met wat oude houten palen, wat haken en een wasdraad een heuse waslijn in elkaar. En die middag kunnen we hem al gebruiken en zonder er bij na te denken is de waslijn vanuit de keuken goed te zien wat wel handig is als het plotseling begint te regenen toch, en Carol is er blij mee.

Er worden hier geregeld workshops gehouden en de komende maand komen er 12 tot 14 kinderen van een indianen reservaat vaneen paar kilometer verderop. (naar Canadese maatstaven natuurlijk) twee dagen op bezoek. Ze kamperen in de tuin of tussen de bomen achter het huis. Carol heeft eerder een workshop gedaan vooreen groep als deze maar toen was het voor één dag. Om te voorkomen dat de kinderen in en uit het huis banjeren om naar het toilet te gaan heeft had ze toen der tijd een buiten toilet gehuurd, maar dat is redelijk prijzig. Ze zou dus graag een buiten toilet willen.... Maar tja waar en wat is handig. Als de kinderen uit de schuur komen van spelen met de paarden moeten het redelijk dichtbij zijn en een beetje in het zicht van de begeleiders maar inde avond als ze aan het kamperen zijn moet het ook niet te ver weg zijn... daar moet over nagedacht worden. Inmiddels kennen we de routine en nemen we Carol mee naar buiten, zo kunnen we rondlopen en kijken wat handig is.

Na wat wikken en wegen weten we ongeveer waar en hoe en Sandra en ik besluiten een outhouse te bouwen. De kunst is echter dit te doen met het gereedschap en de materialen wat aanwezig is in de garage en de schuur. Maar het is ons project en Carol mag het pas zien als het af is. Maar eerst moeten we hier en daar wat struiken en klein boompjes uit de weg ruimen om meer ruimte te maken. Dus hoe bouw je een buitentoilet.... we beginnen met het graven van een gat we hebben twee scheppen, één goede en één met een gebroken steel maar het werkt. Als we vinden dat het diep genoeg is beginnen we het met bouwen van het frame waarop het huisje komt te staan. We hebben wat stevige planken gevonden, een grote handzaag en mega spijkers. Maar dan.... hoe zetten we de muren, verderop staat een vervallen outhouse dus we kijken hoe die constructie in elkaar zit en gaan op zoek naar palen om de hoeken te zetten. We vinden wat planken om de vloer me te maken en we struinen rond in en om de schuur en garage op zoek naar meer materiaal. Gestaag vordert de bouw van het huisje met veel puzzelen en tekeningetjes maken en het gebruik van simpel gereedschap (zoals een handzaag want niet te strak gespannen is en waar we ook niet veel aan kunnen veranderen)wat hamers en spijkers.

Na twee dagen bouwen, Carol is ondertussen vreselijk nieuwsgierig maar ze blijft uit de buurt, en dat is erg moeilijk voor haar, vinden we een cirkelzaag in de garage, jippeeeee. En de zaag werkt, soms even niet en dan weer wel maar dat geeft niet het scheelt een hoop tijd. Sandra the power tool girl is helemaal happy, we hebben enorm veel lol tijdens het bouwen en maken foto's van onze vorderingen. Af en toe lopen tegen een bouwtechnisch probleem aanmaarwe weten dat weer creatief op te lossen.het kost misschien wat meer spijkers en hout maar wie let daar op.. toch? We kunnen heterg goed vinden met elkaar en hetsamenwerken is erg leuk, wie had dat gedacht. Twee meiden uit Duitsland en Nederland die in Saskatchewan een outhouse bouwen.

En het resultaat mag er wezen vooral gezien het materiaal wat beschikbaar was en het aanwezige gereedschap, het enige wat we moesten aanschaffen was een toiletrol houder een toiletbril en scharnieren voor de houten deur (waarschijnlijk van een oud gebouwtje) wat nog aanwezig was. Omdat Sandra maar een paar maanden in Canada is, heeft ze plannen gemaakt om naar Calgary te gaan en verder te reizen naar Vancouver wat ons een tijdlimiet geeft waarin we het gebouwtje klaar willen hebben. Dus dat houd in ook werken in de regen totdat het met bakken uit de lucht valt en het te gek wordt om te blijven werken. Maardan na uiteindelijk vier dagen werken is het klaar en mag Carol eindelijk gaan kijken hoe geworden is. Bij gebrek aan een mooi lint mag ze een touwtje met een briefje Grand opening the outhouse doorknippen. Ze vindt het prachtig en gezien het hout en de spijkers die we gebruikt hebben zal het de nodige storm wel overleven. Een geslaagd project waar we trost op mogen zijn en daarom hangen we een bordje met onze namen en datum op in het huisje zodat iedereen weet wie de makers zijn van dit huisje.

Maardan is de daggekomen dat Sandra en Veronik verder reizen. Het afscheid nemen valtvoor ons bijde niet mee.Zo zie je maar weer dat een goede vriendschap snel tot stand kan komenongeachte de nationaliteit. Dus blijf ik alleen met Carol achterop de boerderij. Inmiddels heb ik een nieuw gezin gevonden waar ik welkom ben maar voordat ik daar heen ga wil een paar dagen de toerist uithangen en wat meer van Saskatchewan bekijken.

Maar daarover de volgende keer meer, Gabriëlle